Victoire Ingabire



Op deze pagina zoveel mogelijk informatie over Victoire Ingabire en haar familie. Wie wil reageren kan dat doen via mijn emailadres: andrajour@yahoo.fr.

Rwanda boycot Afrikaanse Hof, april 2017

Lawyer Ingabire evicted from Rwanda, may 2016

Vriendin Ingabire verdwijnt, april 2016

Ingabire overgeplaatst, april 2016

Ingabire zonder eten, maart 2016

Ingabire en het Afrikaanse Hof, februari 2016

Lin promoot boek Victoire in Catalonie, februari 2016

Sollen met bezoekers Victoire, januari 2016

Boniface gearresteerd, december 2015

Ingabire krijgt verzwaard regime, augustus 2015

UDF in zwaar weer, september 2014

Ingabire krijgt geen eten meer van buiten, november 2013

Lees hier alles over het proces van Victoire ingabire.

Nederland mede schuldig aan proces Ingabire?

Victoire gearresteerd, deel 1

Victoire gearresteerd, deel 2

Trial Victoire, part 1

Trial Victoire, part 2

Ingabire een jaar in Rwanda

Ingabire viert 43ste verjaardag in cel

Laatste interview voordat Victoire de cel in ging

Achtervolging in Kigali

Huiszoeking in Zevenhuizen

How much are the Dutch paying for the judicial system in Rwanda?

Gescheurde geschiedenis: De jeugd van Ingabire 

Brieven aan ministeries


Op 6 april 1994 wordt de geschiedenis van Rwanda in tweeën gescheurd. Die dag stort het  vliegtuig neer met daarin de president van Rwanda, Juvénal Habyarimana en de president van Burundi, Ntaryamira. Het is het startsein voor een drie maanden durende massaslachting waarbij circa 1 miljoen Tutsi’s en gematigde Hutu’s het leven laten: de kortste en heftigste genocide van de 20ste eeuw.

De massaslachting, in Rwanda ook met gevoel voor understatement aangeduid als Les evénéments, bepaalt tot op de dag van vandaag het leven. Er is een Rwanda van voor de genocide en een Rwanda na de genocide.

Victoire Ingabire Umuhoza leerde ik zo'n vijf jaar geleden kennen. Ze vertelde me toen, tijdens dat eerste gesprek over de genocide in 1994 en de gevolgen die de genocide, jaren later, nog steeds heeft voor haar land. Sinds dat eerste gesprek ben ik Ingabire, haar familie en Rwanda blijven volgen.

Op het oog is Rwanda een model-land in Afrika. Hoofdstad Kigali is modern, nieuw  en veilig. Je kunt er rustig alleen 's avonds over straat. Maar onder dit blinkende oppervlak gaat veel ellende schuil. De rijkdom is slechts voor een klein groepje mensen die getrouw zijn aan president Paul Kagame. De meeste mensen leven onder de armoedegrens. De meeste mensen durven zich niet vrijuit uit te spreken over dat wat hen bezighoudt. Alle muren, alle bomen en alle gras, hebben oren. En alles wat zij opvangen, wordt doorverteld. Wie kritiek durft te hebben op het systeem, wordt bedreigd, gevangen gezet of zelfs vermoord. Er zitten journalisten in de gevangenis met lange straffen. Er zitten politici in de gevangenis met lange straffen.

Victoire ingabire was niet in Rwanda toen de genocide begon. Haar man en kinderen wel. Zij moesten vluchten naar buurland Congo en kwamen daar in de hel van de vluchtelingenkampen terecht. Ze werden gered door een Nederlandse advocaat met behulp van een Nederlandse journalist. Echtgenoot Lin en haar jongste zoontje Rist, zijn inmiddels Nederlander geworden. Lin wil nooit meer naar Rwanda terug. 

Dit in tegenstelling tot zijn vrouw. Die trok zich na de genocide meer en meer het lot aan van haar landgenoten in Rwanda. Ze ging in de politiek en besloot, na rijp beraad, met de presidentsverkiezingen mee te doen. Ze ging daarom na 16 jaar in Nederland te hebben gewoond, in januari 2010 terug naar Rwanda. Dat werd haar noodlottig. Bijna vanaf het begin werd ze lastig gevallen door de autoriteiten. Ze werd gearresteerd omdat ze genocide ideeën zou hebben. Dit gaat makkelijk in Rwanda, er is daar een speciale wet voor gemaakt. Die wordt door de overheid gebruikt om lastige mensen zoals journalisten en oppositie monddood te maken. Victoire werd in maart 2010 voor de eerste keer gearresteerd. Ze kreeg toen een stadverbod: ze mocht Kigali niet verlaten.

Ik was vorig jaar bijna twee maanden in Rwanda voor de presidentsverkiezingen. Natuurlijk trok ik veel met Victoire op. Ik zag met eigen ogen hoe moeilijk het voor haar was om gewoon politiek te bedrijven. Ze werd constant geschaduwd, al haar gesprekken werden afgeluisterd. In haar eigen omgeving kon ze niemand vertrouwen. Iedereen kon een 'mol' zijn, die haar zou kunnen verraden.

Ik zag ook een moedige vrouw, soms een tikje overmoedig, die precies wist waar ze mee bezig was. Victoire wordt nu onder meer beschuldigd van terroristische activiteiten. Iedereen weet dat deze beschuldigingen bij elkaar worden gejokt door het Rwandese Openbaar Ministerie. Kagame heeft er alle belang bij dat Victoire geen stem krijgt in Rwanda. Victoire zit daarom al sinds oktober 2010 in een cel. Haar gezondheid gaat achteruit, ook omdat het haar heel moeilijk wordt gemaakt om een dokter of tandarts te bezoeken. De kosten voor het proces zijn enorm, ook al heeft ze in Iain Edwards een geweldige advocaat gevonden die haar verdedigd voor alleen een onkostenvergoeding. In Nederland werkt advocaat Jan Hofdijk, eveneens voor niets,zich in het zweet voor de familie.