4 augustus 2015
De IND weet het beter dan Rwandese OM
Gisteren is uit Belgie de voormalige Nederlandse voorzitter van de UDF overgebracht naar Nederland. UDF Inkingi is de partij van Ingabire. De voormalige voorzitter had in Belgie politiek asiel aangevraagd, omdat hij door de IND beschuldigd wordt van genocide. U kent het inmiddels wel: het dossier rammelt aan alle kanten, het Individueel Ambtsbericht wankelt op de poten en toch vinden rechters dat op basis van dit ‘bewijsmateriaal’, Rwandezen kunnen worden uitgezet.
De afgelopen paar jaar is de situatie in Rwanda zienderogen verslechterd als het gaat om mogelijkheden voor oppositie, kritische journalistiek en mensenrechtenorganisaties. Met de presidentsverkiezingen in 2017 zal de toestand in Rwanda er beslist niet rustiger op worden. De huidige president wil een derde mandaat. Zoals het er nu naar uitziet, koste wat kost. De vorige verkiezingen in 2010 gingen ook gepaard met veel onrust, waarbij met name de oppositie en de kritische journalisten het moesten ontgelden. Niets wijst er op dat het dit keer anders zal gaan. Nu iemand van de oppositie naar Rwanda uitzetten is dus vragen om moeilijkheden.
Het is vreemd dat de IND deze voormalig UDF voorzitter beschuldigt. In Rwanda is hij namelijk niet bekend. Hij komt niet voor op de lijst van 300 namen van Rwandezen in het buitenland die door Rwanda beschuldigd worden van genocide. In Rwanda heeft hij dus geen dossier. De IND weet het dus weer eens beter dan het openbaar ministerie in Rwanda.
De lijst van 300 is dit voorjaar samengesteld op verzoek van het Rwandese ministerie van Justitie. Mensen die worden verdacht van genocide, mogen namelijk hun bezittingen in Rwanda niet verkopen en ook niet weggeven; en dat gebeurt wel, zo zegt het ministerie vinnig in de brief. Om te voorkomen dat genocide verdachten toch onverhoopt hun huis verkopen, is er nu dus de lijst. Wie in het buitenland woont, moet de Rwandese ambassade van het land machtigen zijn bezittingen te beheren. In feite komt het er dus op neer dat hangende een proces, de bezittingen van mensen worden geconfiskeerd door de Rwandese overheid. Het maakt een onafhankelijk proces in Rwanda nog moeizamer. Bij een schuldig-verklaring gaat het bezit over naar de Rwandese overheid.