Donderdag reed ik terug naar Cotonou in een heerlijke bus met airco. Vergeleken met de heenreis een hemelse reis. Toen halverwege de rit de dame naast me uitstapte, was het werkelijk goddelijk. Ik weet trouwens nu ook waarom alle dames een mooie lap meenemen op reis. Die gebruiken ze om achter te plassen. Lekker handig! Eén dame was haar lap vergeten. Die stapte uit, stroopte haar jurk op, hield het kruis van haar broekje opzij en plaste dat het een lieve lust was. Ik keek nog wat gegeneerd de andere kant op, maar mijn medepassagiers hadden het grootste plezier en riepen vrolijke dingen haar richting uit.
Ook geheel anders was het gedrag van de baas van de krant. Die had de heenweg niets van zich laten horen en iemand anders gestuurd om me op te halen. Nu bracht hij me zelf weg en belde me zelfs herhaalde malen op om te vragen waar de bus zich bevond! Er stond dan ook keurig een meneer om me op te halen in Cotonou.
Minder goed geregeld was het met het hotel. Die hadden mijn reservering niet goed genoteerd. Het hotel was vol, ik kon er niet meer bij. Dit zijn zaken waar ik slecht tegen kan, dus er stroomde al snel stoom uit mijn oren. Er werd haastig een busje geregeld om me naar Hotel du Port te brengen. Daarvan wist ik dat de wifi redelijk constant was.
Daar heb ik de afgelopen dagen zitten ploeteren aan het rapport voor de klant en voor PUM. Heb gisteren eerst het rapport naar Fred, de baas gestuurd, en naar Alberique, de hoofdredacteur. In rood alles wat met financiën te maken heeft, want ik heb nog steeds geen balans in kunnen zien …..