Woensdag 26 januari 2011
RWANDA: Voor het Rwandese regime is Human Rights Watch de verpersoonlijking van alles wat slecht is aan een westerse internationale organisatie. Kagame vindt ze vooringenomen, niet objectief en arrogant. In april 2010 moest de vertegenwoordiger van HWR vertrekken, een permanente vertegenwoordiging is sindsdien onmogelijk. Desondanks komt Rwanda toch voor in het jaarlijkse rapport en inderdaad, de conclusies zijn niet positief. Aan de pluskant staan de economische groei en het niet-strafbaar stellen van homo's. De minkant is beduidend langer: politieke gevangenen, vervolging van media en journalisten, de onvolkomenheden van de volksrechtspraak gacaca, belemmering van kritische mensenrechtenorganisties, het VN-mapping rapport en de verkiezingen. Ook het illegale huisarrest van voormalig rebellenleider Laurent Nkunda komt aan de orde. HIj zit sinds begin 2009 vast, zonder enige vorm van proces.
CONGO: HWR maakt ook de balans op voor CONGO: twee miljoen Congolezen die hun huis moesten verlaten, 145.000 vluchtelingen over de grenzen, militaire campagnes die vooral burgerslachtoffers maken door het geweld, de verkrachtingen en de plunderingen die in het kielzog van deze operaties plaatsvinden. Monuc werd Monusco maar de naamsverandering heeft niet geleid tot een betere bescherming van de bevolking. En mensenrechtenorgainisaties en journalisten krijgen het steeds moeilijker. Daar kan Sylvestre Bwira over meepraten. Hij werd in augustus ontvoerd en gemarteld, kwam gelukkig vrij en is nu in Nederland om op verhaal te komen. In Noord-Congo maakte het Leger van de Heer veel slachtoffers, in het oosten zijn het de rebellen van de FDLR en het CNDP die het gebied domineren en de grondstoffen plunderen. De integratie van rebellen in het reguliere Congolese leger, verloopt maar moeizaam. Er is voor de rebellen geen enkele reden om het anders te doen: de straffeloosheid is hoog: bijna niemand komt voor de rechter.
BURUNDI kende verkiezingen die de naam niet mochten dragen. Ook hier wordt het mensenrechtenactivisten en journalisten bijna onmogelijk gemaakt om te werken, aldus het HWR-rapport. De organisatie constateerde ook toenemend geweld en martelingen door het regime.
Ook Nederland krijgt een alinea met de versnelde asielprocedure, de rol van Wilders en het nieuwe gedoogkabinet.
Bijna de hele Westerse wereld krijgt van HWR een veeg uit de pan: "Te veel regeringen accepteren de rationalisaties en de uitvluchten van repressieve regimes die het respecteren van de mensenrechten vervangen door meer ongrijpbare noties als "dialoog' en 'samenwerking'. In plaats van een stevige veroordeling van leiders die hun macht misbruiken, kiezen veel regeringen, ook de Europese Unie, voor een zachte aanpak die niet tot veranderen noodzaakt."