28 juli 2010
Over een paar dagen vertrek ik naar Rwanda. Daar wil ik een maand lang verslag doen van de presidentsverkiezingen en de gebeurtenissen er na. Durven de Rwandezen te zeggen wat ze denken? Durven ze te zeggen wat ze verwachten? De oppositie voorspelt een golf aan geweld, omdat president Kagame zich in het nauw gedreven voelt en volgens de machthebbers gaat Rwanda een gouden eeuw tegemoet.
Voor mij de vraag hoe ik het zal doen. Zet ik alles wat me opvalt in dit blog of pleeg ik een zekere vorm van zelfcensuur omdat ik niet het land uit wil worden gezet onder beschuldiging van genocidaiere ideeen. Natuurlijk is een en ander afhankelijk van de beheersing van de Nederlandse taal van de Rwandese machthebbers. Die schat ik niet hoog in. Ik ga dus zo open mogelijk schrijven, al houd ik wel de veiligheid van anderen in de gaten.
Straks heb ik een interview via skype met de hoofdredacteur van de krant Umuvugizi. Die is Rwanda ontvlucht, nadat een van zijn journalisten werd vermoord omdat hij de Rwandese regering beschuldigde van een aanslag op generaal Kayumba. De generaal hoorde tot de groep dichtbij president Paul Kagame. Het contact is lastig zo merkte ik eerder via de telefoon: hij is (begrijpelijk) erg voorzichtig, en zijn Engels is ook niet helemaal verstaanbaar. Ik hoop dus maar dat hij begrijpt wat ik wil vragen en dat ik zijn antwoorden begrijp!
Vanwege de verkiezingen lees ik elke dag de New Times. De krant heeft bijna elke dag op de voorpagina eeneen stuk over de president en nu in verkiezingstijd, trekt de president, volgens de New Times, elke dag meer aanhangers. Gisteren waren er het 100.000. Jammer dat 9 augustus de verkiezingen zijn, als de campagne langer had geduurd, dan had het aantal fans de bevolking van 10 miljoen overschreden.
Volgens de New Times gaat het uitstekend met Rwanda. Elke dag wordt er wel een electriciteitscentrale geopend, een nieuwe watercentrale, zijn de budgetten niet overschreden, studeren studenten af en wordt er weer meer geproduceerd. Waarom Paul Kagame klaagt over sommige donoren is me dan ook een raadsel. Hij heeft hun geld helemaal niet nodig!